Geschreven door: Laura van der Burgt
Toen René van Wijk zo’n anderhalf jaar geleden ‘ja’ zei op de vraag of hij de nieuwe CEO van van Sioux Technologies wilde worden, leek het er nog op dat hij in een rijdende trein zou stappen. Maar sinds zijn aantreden in januari 2025 verandert er voortdurend van alles in de wereld waar die trein doorheen rijdt. Toch laat hij zich niet gek maken, zo blijkt als we terugblikken op zijn eerste halfjaar. ‘Ik ben niet zo stressgevoelig, ik slaap altijd goed. Elke nieuwe situatie biedt kansen, ook deze – hele mooie zelfs.’
Zijn aantreden bij Sioux Assembly zo’n zes jaar geleden was een behoorlijke cultuurshock, erkent René van Wijk. Hij liep al zo’n twintig jaar rond in de hightechindustrie, toen hij de overstap maakte. Toen Erik (van Rijswijk, medeoprichter van Sioux) mij destijds bij hem thuis uitnodigde om over de functie te praten, en met een kapotte heup naar de keuken strompelde om koffie voor mij te halen, voelde ik: dit is bijzonder. Voor deze club wil ik gaan. Bij mijn andere werkgevers draaide alles om targets en harde kpi’s, maar bij Sioux stonden de mensen centraal. Dat was een totaal andere focus voor mij. Dan kwam ik voor een voortgangsgesprek bij Leon (Giesen, René’s voorganger) met een presentatie vol data en dan vroeg hij: ‘Maar hoe gaat het eigenlijk met je?’ Daar moest ik ontzettend aan wennen. ‘Al dat geknuffel… Ik weet niet of het iets voor mij is’, zei ik tegen mijn vrouw, toen we in de zomer van 2019 samen naar Spanje reden. Maar na een jaar had ik mijn draai gevonden, ik ben de openheid en het groepsgevoel zeer gaan waarderen.
Paard en wagen
René liep een halfjaar mee met Leon voordat hij zijn taak in januari 2025 volledig overnam. ‘Het mooie aan deze rol is ik als CEO overal invloed op kan uitoefenen en dat doe ik dan ook. Ik bemoei me meer met de dagelijkse gang van zaken dan mijn voorgangers, denk ik. Met het Eagle Team (directieteam) hebben we een nieuwe strategie bepaald: we gaan Sioux transformeren van een bedrijf dat álles in huis heeft naar een bedrijf dat in specifieke technieken de beste ter wereld is.’ René besloot op road tour te gaan langs alle vestigingen, om uit te leggen waarom die koerswijziging nodig is: ‘Als we blijven doen wat andere landen in de toekomst goedkoper kunnen, prijzen we onszelf uit de markt. We gaan meer inzetten op uniciteit met technologie-oplossingen als driver.’ Ook zijn besluit om de interne organisatie verder te automatiseren, kwam tijdens de road tour aan de orde. ‘Wij ontwikkelen de meest baanbrekende innovaties voor klanten, maar zelf gebruiken voor sommige zaken nog paard en wagen. Het kan echt efficiënter. Ik vind het belangrijk om hierover rechtstreeks met medewerkers in gesprek te gaan, want het kan gevolgen hebben voor hun werk. Alles mag gezegd, alle vragen mogen gesteld.’
Dat wereld waarin Sioux opereert, niet bepaald stilstaat, is een understatement – de toekomst was zelden zo onvoorspelbaar als nu. De importtarieven van president Trump, de harde concurrentie met China, de oorlog in Oekraïne en de toenemende dreiging richting Europa, de val van het kabinet – het heeft allemaal invloed op de economie, de samenleving en dus ook op Sioux. Toch laat René zich niet gek maken. ‘Laatst moest ik denken aan mijn studietijd, toen ik bij voormalig minister-president Ruud Lubbers het vak globalisering volgde. Dat ideaal leek toen nog ver weg, maar nu lijken we soms weer op de terugweg. Wie had dat ooit kunnen denken?’ Toch moeten we ons niet laten leiden door de waan van de dag, vindt hij. ‘Wij blijven gefocust op de lange termijn. We weten waar we naartoe willen, daar werken we naartoe. En elke nieuwe situatie biedt kansen, ook deze. Misschien worden er nu binnen Europa op technologisch gebied zaken opgepakt die voorheen ondenkbaar waren. Daar wil ik met Sioux en de Brainport graag een rol in spelen.’
Gedreven
Terugblikkend op zijn eerste halfjaar zit René lekker in de wedstrijd, vindt hij. Zijn werkweken zijn vol en lekker productief. Maar in het weekend gaat de knop zonder moeite om. ‘Het is alsof ik een aan- en uitknop heb: in het weekend denk ik nauwelijks aan mijn werk, dan richt ik me op mijn vrouw en drie dochters. Ik slaap ook altijd uitstekend: als ik mijn ogen sluit, slaap ik. Het is een eigenschap waar ik veel aan heb, want daardoor kan ik mezelf overdag volledig inzetten. Ik ben erg gedreven. Ik wil niet meedoen, ik wil winnen.’
Dat laatste is ook de reden waarom we René in het weekend voorlopig nog niet op de padelbaan wedstrijden zullen zien spelen, verklaart hij grijnzend. ‘Ik vind het spelletje erg leuk, maar ik vind mezelf niet goed genoeg en kan nog steeds erg slecht tegen mijn verlies. Die drang om te winnen en steeds beter te worden, neemt René dagelijks mee naar zijn werk bij Sioux. ‘Net als in mijn jarenlange voetbalcarrière (in het eerste bij Drunense RKDVC) draait het ook bij Sioux om teamwork. Je bent zo goed als de kwaliteiten van het team. Winnen doe je dus samen en nooit alleen!’
